Płacz niemymi łzami - Joe Peters
Tytuł: Płacz niemymi łzami
Autor: Joe Peters
Seria: Joe#1
Seria: Joe#1
Wydawnictwo: Amber
Data wydania: 29.05.2012
Stron: 301
Dzieciństwo większości z nas kojarzy się z beztroskim czasem zabaw, bezpieczeństwem i ciepłym domem. Jednak są osoby których wspomnienia dziecięcych lat budzą same negatywne emocje. Podobno nie ma okrutniejszego stworzenia na ziemi niż człowiek i Joe miał okazję przekonać się o tym na własnej skórze. Ból jest tym większy, ze tym najokrutniejszym człowiekiem była dla niego matka..
Joe'go Petersa autora książki i głównego jej bohatera poznajemy jako pięcioletniego chłopca. Już od samych narodzin był dla matki największym złem. Bicie i krzyki były codziennością. Chłopiec po swojej stronie miał za to ojca, który bronił go i pilnował jak oka w głowie. Ojciec był dla Joe'go największym przyjacielem, bohaterem i wiernym opiekunem. Nie odstępowali się na krok. Tylko przy nim czuł się bezpieczny. Jednak szczęście się skończyło, gdy w wyniku nieszczęśliwego wypadku ojciec Joe'go zginął. Chłopiec przeżył straszliwe chwile widząc na własne oczy jego śmierć. Lecz to miał być dopiero początek horroru. Gdy zabrakło ojca Joe musiał wrócić do apodyktycznej matki. Kobieta biła go, poniżała i znęcała się nad nim bez większego powodu. Pomagali jej w tym starsi przyrodni bracia chłopaka, których matka do tego chętnie zachęcała. Joe nie chodził w ubraniach bo na nie nie zasługiwał, karmiony był pod stołem resztkami i nie mógł robić absolutnie nic na co mu nie pozwolono. Nadszedł dzień, gdy matka wpadła na pomysł, aby nie musieć go oglądać, zamknęła go w zimnej, wilgotnej piwnicy w której znajdował się tylko stary materac. Chłopiec spędził w tym miejscu trzy lata, odosobniony od świata, ludzi i słońca. W skutku tych wszystkich szokujących, dramatycznych wydarzeń Joe przestał mówić. Matkę ucieszyło, że chłopiec teraz nie będzie mógł nikomu powiedzieć o tym co się dzieje w ich domu. Jednak to wszystko było dopiero początkiem koszmaru. Z czasem pojawił się nowy chłopak matki, który wiedział do czego można Joe'go jeszcze wykorzystać.Nie zdarza mi się czytać biografii/autobiografii. Nigdy nie przepadałam za tym gatunkiem i nie sądziłam, że kogokolwiek życie może mnie zainteresować. Jednak, gdy dostrzegłam Płacz niemymi łzami i przeczytałam opis poczułam, że te książkę powinnam przeczytać, sama nie wiem czemu. Jest to jedna z tych pozycji o których ciężko pisać. Wydaje się, że żadne słowa nie oddadzą jej treści. Autor w swojej książce zabrał nas do swojego dzieciństwa. Opisał je prostym i obrazowym językiem, tak, że jego słowa trafią do każdego czytelnika. Przedstawił historię brutalnie traktowanego, katowanego i poniżanego chłopca, który z czasem został również pożywką dla pedofilii. A to wszystko pod okiem matki. Zagłębiając się w historię Joe'go chce się powiedzieć, że to nie możliwe, że takie coś nie mogło się wydarzyć. Jednak czuje się w niej realizm, nic nie jest przerysowane i mimo, że historia wydaje się niewiarygodna ma się pewność, że miała na prawdę miejsce.
Płacz niemymi łzami nie jest lekką lektura do poczytania jako odprężające czytadło. To drastyczna historia która niejednokrotnie zjeży nam włosy na całym ciele. Przeznaczona raczej dla starszych czytelników o mocniejszych nerwach. Ciężko wystawić ocenę takiej powieści, bo jak ocenić realne wydarzenia? i to tak drastyczne? Jednak autor zasługuje na duże uznanie. Trzeba znaleźć w sobie dużo odwagi, aby wrócić do swojego dzieciństwa, przelać to wszystko na papier i pozwolić czytelnikom poznać swoje najmroczniejsze wspomnienia. Joe Peters wydał również drugą książkę w serii Joe, która opowiada jego dalsze losy jako już nastoletniego chłopaka. Nie została ona jednak wydana w Polsce. Myślę, że warto zapoznać się z 'Płaczem...', gdyż to wartościowa książka, która dostarczy nam przeróżnych emocji. Uświadamia nam jakie rzeczy potrafią się dziać za zamkniętymi drzwiami i jak ważne jest, abyśmy niebyli obojętni na cudze nieszczęście.
Ocena: 8/10
1.>Płacz niemymi łzami<
2. Cry myself to sleep
Wyzwania:
+ Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (+1,9 cm)
15 komentarze
pierwszy:P a tak poważnie, nasz "pisajek" rozwija się w bardzo dobrym kierunku, kolejna dobra recenzja no i dobór książek również fajny..:)
OdpowiedzUsuńJejku jakie to straszne, sam opis sprawił, że mam ciarki na skórze... :(
OdpowiedzUsuńz chęcią przeczytam książkę...
OdpowiedzUsuńMiałam okres (2-3 lata temu) kiedy "wpadłam" w sieć tej serii. Książek jest kilka np. Jak ona mogła?, Najsmutniejsze dziecko, Ocal mnie od złego. Wszystkie te pozycje opisują prawdziwe przeżycia maltretowanych, wykorzystywanych dzieci. Serce się kraja, kiedy się to czyta. A najgorszy jest fakt, że tak się dzieje i dzisiaj, i to bardzo często w domowym zaciszu. Wiem, bo moja praca polega m.in. na odbieraniu "takich" dzieci od sprawców-rodziców. Przerażające, ale prawdziwe.
OdpowiedzUsuńSuper recenzja.
Nie lubię takich książek - bardzo przeżywam treść...mam dzieci i nie mogę zrozumieć, jak ktoś może krzywdzić takie bezbronne istoty :( raczej się nie skusze...
OdpowiedzUsuńTaka lektura u Ciebie? Jestem lekko zdziwiona... Ciężki temat, zdecydowanie nie dla mnie, ale wszystko może ulec zmianie.
OdpowiedzUsuńKsiążka zdecydowanie nie dla mnie ;(.
OdpowiedzUsuńKsiążka wydaje się być na tyle intrygująca, ze muszę się z nią zapoznać.
OdpowiedzUsuńZawsze przy takich książkach towarzyszą mi emocje.
OdpowiedzUsuńOstatnio też czytałam biografię i miło mi się ją czytała :) tą z chęcią przeczytam :)
OdpowiedzUsuńMam za sobą wiele książek o takiej tematyce, a jeszcze więcej planuję poznać. "Płaczu niemymi łzami" nie miałam okazji czytać, ale na pewno zrobię to. Również nie mogę pojąć, jak człowiek może być tak okrutny, tym bardziej dla własnego dziecka...
OdpowiedzUsuńBrzmi interesująco ;)
OdpowiedzUsuńhttp://testowanieartdzieciece.blogspot.com/
Od czasu do czasu czytam książki o takiej trudnej tematyce. Zapewne rozejrzę się za tym tytułem.
OdpowiedzUsuńBardzo przykre jest to co spotkało tego chłopca...
Szukam właśnie teraz takiej cięższej lekturki i myślę ,że ta będzie idealna . Świetna recenzja ;)
OdpowiedzUsuńKsiążka z pewnością trafia w moje gusta czytelnicze.
OdpowiedzUsuń